There are no translations available.

          Η Λέσβος παρουσιάζει γεωλογικό ενδιαφέρον όχι μόνο για το Απολιθωμένο Δάσος αλλά και για τις ιαματικές της πηγές. Οι πιο γνωστές είναι της Θερμής, του Πολυχνίτου, της Γέρας, της Εφταλούς του Αη – Γιάννη στο Λισβόρι της Παναγιάς της Κρυφτής στο Παλαιοχώρι και στο Γαβαθά. Όλοι γνωρίζουν ότι εκεί που τελειώνει η παραλία του Γαβαθά ανατολικά και αρχίζει ένας μικρός λόφος το «ανεμογούν», εκεί χαμηλά ανάμεσα στα βράχια είναι «τ΄αγιάσματα», μια πηγή που τρέχει από το βουνό και χύνεται στη θάλασσα,Το νερό της πηγής αυτής όλοι ξέρουν ότι έχει κάποιες ιαματικές ιδιότητες. 

Θυμάμαι, όταν ήμασταν μικρά κάθε χρόνο πηγαίναμε στην πηγή αυτή για να πιούμε το θαυματουργό όπως έλεγαν αυτό νερό. Αφού πίναμε πολλά ποτήρια, τότε άρχιζε η δράση του, η ευκοιλιότητα. Τρέχαμε και δεν προλαβαίναμε. Φυσικά τουαλέτες δεν υπήρχαν, πού τέτοια πολυτέλεια, επομένως ο καθένας πήγαινε όπου μπορούσε και όσο προλάβαινε.


      

  Τις ιδιότητες του νερού αυτού τις γνώριζαν και στα γύρω χωριά. Κάθε χρόνο του χριστού ή το δεκαπενταύγουστο κατέφθανε πολύς κόσμος, καραβάνια ολόκληρα, με γαϊδούρια, κάρα, από τα κοντινά χωριά( Βατούσα, Φτερούντα, Χύδηρα). Κατασκήνωναν στην παραλία, έπιναν το νερό, έκαναν μπάνιο, τα παιδιά έπαιζαν και οι μεγάλοι διασκέδαζαν. Όταν τελείωνε η διαδικασία του νερού, έσφαζαν μικρά κοτόπουλα και έπιναν το ζουμί τους. Στη συνέχεια φόρτωναν δοχεία με νερό στα ζώα τους για να το δώσουν το νερό και σ’ αυτούς που δεν μπορούσαν να έλθουν στο Γαβαθά. Αυτό βέβαια γινόταν παλιά. Σήμερα έχουν βρεθεί φάρμακα και δε χρειάζεται να μπουν σ΄αυτή τη διαδικασία. Όμως, όλο αυτό το νταβαντούρι είχε και την ομορφιά του, αφού ήταν μια ευκαιρία να ξεφύγουν οι άνθρωποι από τα προβλήματά τους, να βρεθούν κοντά στη φύση, να διασκεδάσουν και να απολαύσουν τις ιδιότητες του «άγιου νερού.
           Το ιαματικό νερό που αναβλύζει από τις πηγές αυτές, έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό στη θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Ειδικοί επιστήμονες που επισκέφθηκαν κάποτε το νησί και εξέτασαν τις ιδιότητες αυτού του νερού, διαπίστωσαν ότι οι πηγές αυτές είναι από τις καλύτερες της Ευρώπης. Ο Γερμανός επιστήμονας Landerer, ο οποίος είχε επισκεφθεί το νησί το 1945, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το φαινόμενο του ιαματικού αυτού νερού. Έχει πολλές ιαματικές ιδιότητες. Εκτός από τις νεφρολογικές παθήσεις και την ασθένεια του διαβήτη, ενδείκνυται για θεραπεία σε γυναικολογικά προβλήματα, κυκλοφοριακό, δερματικά, αρτηριακή πίεση και αρτηριοσκλήρωση. Είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για τις οστικές παθήσεις και για τα βρογχικά αλλά γενικά αλλά και για όλες τις ασθένειες. Ο πλούτος των συστατικών του το καθιστά ξεχωριστό από άποψη περιεκτικότητας και ιδιοτήτων.
Οι ιδιότητες του νερού αυτού, αναφέρονται με λεπτομέρειες και σε αρχαία συγγράμματα των Λεσβίων Γληνού και Θεόφραστου, ιδίως για τις πηγές της Γέρας και της Θερμής. Η δημιουργία αυτών των πηγών θεωρείται ότι είναι ένα ακόμη αποτέλεσμα της έντονης ηφαιστειακής δράσης στο χώρο του νησιού, γεγονός που εξηγεί τη μεγάλη γεωλογική ανακατάταξη που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή. Το ιαματικό αυτό νερό είναι κατά 95% μετεωρικής προέλευσης και 5% μαγματικής.
Σήμερα το νερό αυτό δυστυχώς μένει αναξιοποίητο και οι περισσότερες πηγές παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης. Κάποιοι θα πρέπει να ενδιαφερθούν, ώστε οι προσφορές της φύσης να χρησιμοποιηθούν προς όφελος των ανθρώπων.