There are no translations available.

Όπως κάθε χρόνο έγινε και φέτος το πρώτο Παρασκευοσάββατο του Ιουνίου  το καθιερωμένο τα τελευταία χρόνια  πανηγύρι στη Μονή Κρεωκόπου.

Η διοργάνωσή του οφείλεται στα μέλη του Συλλόγου «Τέρπανδρος» που όπως κάθε χρόνο ετοίμασαν τα τραπέζια και προσέφεραν στον κόσμο ωραίους μεζέδες και φαγητά που έφτιαξαν οι κυρίες του Συλλόγου. Ο καιρός ήταν καλός  και γι αυτό πλήθος κόσμου ήρθε  από την Άντισσα και από Ερεσό, Βατούσα, Χίδυρα, Φτερούντα.

Παρακολουθήσαμε τον εσπερινό την Παρασκευή το απόγευμα και τη θεία λειτουργία το πρωί του Σαββάτου. Ήπιαμε κρασί και ούζο, γευτήκαμε τους ωραίους μεζέδες, και οι νεολαίοι στήσανε το δικό τους τραπέζι με μουσικά όργανα. Περάσαμε πολύ ωραία. Από ότι γνωρίζουμε όλα ήταν προσφορές των Αντισσαίων

Η ατραξιόν όμως του πανηγυριού ήταν τα άλογα με τους καβαλάρηδες που είχαν  στολισμένα τα άλογα μα και οι ίδιοι ντυμένοι ανάλογα, έμπαιναν ένας –ένας  στο προαύλιο του μοναστηριού και τους ευλογούσε ο ιερέας.

Η Μονή αυτή της οποίας γίνεται ανασύσταση τα τελευταία χρόνια από το σύλλογο «ΤΕΡΠΑΝΔΡΟΣ» αλλά και την ιδιωτική πρωτοβουλία και με προσφορές πολλών Αντισσαίων υπήρξε ένα βυζαντινό μοναστήρι  ανδρικό, πλούσιο και πολυάνθρωπο, με πλήθος καλλιεργήσιμων αγρών, βοσκοτόπων και με πολλά μετόχια. Αναφέρεται ότι υπήρξε χρόνος που μόναζαν εκεί 128 μοναχοί. Ήταν κτισμένο στην κορυφή του βουνού  ‘Χάλακα’ ΝΑ της Άντισσας. Από πάνω βρίσκεται ο Κουρούκλος και στα δυτικά η Σκαμνιούδα.  Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς κτίστηκε.  Η πιο παλιά γραπτή μαρτυρία που έχουμε είναι μια Πατριαρχική  Συνοδική απόφαση του 1331 σχετική με τη μονή Κρεωκόπου. Το 1462 με την κατάληψη της Μυτιλήνης από τους Τούρκους ερημώθηκε, όπως όλες οι μονές του νησιού. Η ανασύσταση της μονής έγινε μεταξύ 1527-1590. Μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα το μοναστήρι ήταν σε οικονομική άνθηση. Όμως τότε αρχίζει απροσδόκητα η κάμψη η οποία θα οδηγήσει στην πώληση κινητής και ακίνητης περιουσίας της Μονής και στη συνέχεια στην εγκατάλειψη και την ερήμωσή της. Από το ονομαστό αυτό μοναστήρι δεν έμεινε σχεδόν τίποτα.

Ευτυχώς οι Αντισσαίοι τα τελευταία χρόνια άρχισαν να το κατασκευάζουν από την αρχή. Με πρωτοβουλία του Συλλόγου ‘ΤΕΡΠΑΝΔΡΟΣ’ αλλά και με το μεράκι και τον εθελοντισμό πολλών Αντισσαίων έγινε ένας ωραίος χώρος με το εκκλησάκι των Ταξιαρχών στη μέση με την εντυπωσιακή είσοδο τον ξενώνα όλα από πέτρα. Βέβαια ακόμη δεν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες αλλά πιστεύουμε ότι δεν θα αργήσει να γίνει.

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ